De overlevenden

Wanneer oorlogvoerende partijen woongebieden bombarderen, treffen ze in de eerste plaats gewone mensen. Ze zijn op school, aan het werk, wandelen op straat of zijn thuis, wanneer de bommen vallen.

Hozeifa, Safa, Sami, Dia’a en Mayada behoren tot de overlevenden die hun verhaal nog kunnen doorvertellen. Hun portretten staan symbool voor alle burgers die het slachtoffer werden van explosieve wapens.

Teken onze petitie!

Samen met jou hebben 364.936 mensen de petitie getekend.

SYRIË | LIBANON

Mayada

48 jaar

“Ik was thuis met mijn man, zoon en dochter van 4. Een raket kwam op ons huis terecht. Mijn man en dochtertje waren op slag dood. Mijn been was bijna afgerukt. Het ziekenhuis waar ik verbleef, werd ook gebombardeerd. De patiënten moesten naar huis, maar van mijn huis bleef enkel puin over. Onze wijk was al 3 jaar lang belegerd. We hadden niets meer: geen water, geen elektriciteit, geen geld voor eten … Ik ben uiteindelijk gevlucht naar Libanon.”

  • Kinesist Loai staat langs het ziekenhuisbed van Dia'a
  • Kinesist Loai zit naast het ziekenhuisbed van Dia'a en lacht de jongen hartelijk toe
  • Kinesist Loai staat langs het ziekenhuisbed van Dia'a

SYRIË | JORDANIË

DIA’A

15 jaar

Dia’a reed op zijn bromfiets, toen ze zijn stad begonnen bombarderen en een granaatscherf zijn ruggengraat raakte. De jongen moest een spoedoperatie ondergaan, waarna hij werd overgebracht naar Jordanië. In het ziekenhuis liep hij een hersenvliesontsteking op. Sindsdien is hij verlamd. Onze kinesist Loai helpt hem zijn beweeglijkheid terug te krijgen met revalidatieoefeningen.

  • Sami zit neer op bed en rolt zijn broek op zodat zijn metalen prothese zichtbaar wordt
  • Onder begeleiding van Lofti rolt Sami een tennisbal heen en weer met zijn prothesebeen
  • Portret van Sami op bed

SYRIË | LIBANON

SAMI

35 jaar

“Ik wil terug onafhankelijk zijn. Ik wil weer kunnen werken en geld verdienen om iets te huren waar we met ons gezin alleen kunnen wonen.” Sami overleefde een bombardement in Syrië. Maar zijn rechterbeen was zo ernstig verwond, dat het moest worden geamputeerd. Lotfi en Nada, kinesist en sociaal werker voor Handicap International, helpen Sami om de draad van het leven weer op te pikken.

  • De afmetingen van Safa's been worden genomen, zodat een nieuwe prothese kan worden gemaakt
  • Safa zit op de verzorgtafel zonder haar prothese. Ze kijkt sip voor zich uit terwijl ze wordt toegesproken door een kinesist van Handicap International.
  • Safa kijkt verlegen naar de camera terwijl haar rechterbeen omhuld is om ter voorbereiding van een nieuwe prothese.

SYRIË/JORDANIË

Safa

8 JAAR

Safa’s papa vertelt over het bombardement waardoor zijn dochter geamputeerd moest worden: “Vanop mijn werk kon ik ons huis zien. Op een dag zag ik boven onze wijk een enorme rookpluim hangen. Ik ben er meteen naartoe gerend. Door de rook kon ik bijna niet zien. Ik vond Safa in de goot. Haar haren stonden nog in brand en haar been was er heel slecht aan toe.” Handicap International heeft het meisje een prothese gegeven en zorgt ervoor dat deze wordt aangepast aan haar groei.

SYRIË | LIBANON

Hozeifa

17 jaar

“Mijn neef en ik verlieten ons schoolgebouw in Idlib, toen er plots een explosie was en we op de grond vlogen. Ik was bewusteloos en werd wakker in het ziekenhuis. Ik was verlamd. Ik ben naar Libanon gevlucht naar de rest van mijn familie. Toen ik hier aankwam, kon ik niet eens rechtop zitten. Mohamed – kinesist van Handicap International – helpt me beweeglijker worden. Maar zie ons hier wonen, in tenten en kampen. Dit is geen leven …”